مقایسه میزان آلودگی به اشریشیاکلی در گوشت مرغ پرورش یافته در شرایط بدون آنتی بیوتیک و عادی

وجود بقایای آنتی بیوتیکی و سایر ترکیبات شیمیایی در گوشت مرغ یکی از اصلی­ترین نگرانی مصرف کنندگان این منبع پروتئینی است. در این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین مصرف آنتی بیوتیک و آلودگی گوشت مرغ، در تابستان 1393، 10 مرغداری واقع در استان اصفهان که به شکل عادی اقدام به پرورش جوجه گوشتی کرده بودند و نیز 5 فارم پرورش جوجه گوشتی بدون مصرف آنتی بیوتیک از ابتدای دوره پرورش پایش شدند. در پایان دوره پرورش، در مرحله کشتار، از یک قطعه عضله سینه مرغ و محتویات کامل یک سکوم نمونه گیری شد. درصد آلودگی به اشریشیا کلی در عضلات و شمارش تعداد کلنی اشریشیاکلی در محتویات سکومی در دو گروه پرورش یافته در شرایط عادی و بدون آنتی بیوتیک محاسبه شد و به ردیابی اشریشیا کلی مولد شیگاتوکسین با PCR پرداخته شد. هم­چنین، میزان آلودگی گوشت و تعداد کلنی اشریشیا کلی در محتویات سکومی فارم­های با سابقه کلی باسیلوز و بدون سابقه رخداد کلی باسیلوز نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد درصد آلودگی گوشت به اشریشیا کلی و تعداد کلنی اشریشیا کلی در محتویات سکومی در دو گروه پرورش یافته در شرایط عادی و بدون آنتی بیوتیک تفاوت معنی دار ندارد اما این شاخص­ها در مرغ­های با سابقه کلی باسیلوز به طور معنی دار بیشتر از مرغ­های بدون سابقه کلی باسیلوز است (P<0.05). در این مطالعه سویه اشریشیاکلی مولد شیگاتوکسین ردیابی نشد. بطورکلی، این مطالعه نشان داد آلودگی میکروبی در مرغ­هایی که منجر به مصرف آنتی بیوتیک می شود می تواند بر کیفیت بهداشتی گوشت تأثیر بگذارد لذا لازم است ضمن رعایت زمان پرهیز از مصرف آنتی بیوتیک­ها، دوره پرهیز از مصرف گوشت بعد از عفونت­های باکتریایی به منظور کاهش اجرام میکروبی و جلوگیری از انتقال آن­ها به زنجیره غذایی انسان مورد توجه قرار گیرد.